Unit sosial anjing ialah kawanan. Daripada penyelidikan terhadap kawanan serigala yang terbentuk di dalam kurungan, kawanan tersebut mengikut kebiasaan difikirkan sebagai kumpulan terkait rapat yang terdiri daripada individu yang telah mendapat pangkat dalam tatatingkat linear, dan dalamnya ada kesetiaan yang amat. Anjing dipercayai boleh dibelajinakkan oleh dan berjaya dalam berhubung dengan masyarakat manusia kerana sifat semula jadi sosialnya. Menurut kepercayaan tradisional, anjing mengumumkan naluri sosialnya untuk memasukkan manusia, dalam intipati "menyertai kawanan" pemiliknya/pengendalinya.

Walau bagaimanapun, kebanyakan pandangan tradisional ini berdasarkan penemuan daripada kawanan serigala kelabu yang terbentuk daripada binatang tidak bersaudara di dalam kurungan, dan lalu mungkin tidak tertumpu pada kawanan serigala semula jadi, kawanan anjing semula jadi, atau anjing tersesuai di perumahan manusia. Penyelidikan dalam kawanan terbentuk di alam liar menyatakan bahawa serigala membentuk kumpulan keluarga, termasuk satu pasangan pembiakbakaan dan anaknya. Dalam kawanan keluarga ini, istilah "kedominanan", dan "penyerahan" kurang berguna daripada "induk", dan "anak", dan membawa dengannya sebilangan tanggapan salah. Sementara kebanyakan penyelidikan kini menyatakan bahawa anjing bela jinak mengikuti tatatingkat pada struktur Alfa-Beta-Omega, anjing bela jinak, seperti serigala, juga berinteraksi dalam cara tatatingkat kompleks.

Kewujudan dan kesemulajadian sifat peribadi pada anjing telah dikaji (15329 ekor anjing daripada 164 baka berlainan) dan lima "sifat terbatas" konsisten dan stabil dikenal pasti, digambarkan sebagai sifat suka bermain, keingintahuan/ketidaktakutan, mudah mengejar, suka bergaul dan kelangsangan. Paksi urutan lebih tinggi yang lanjut untuk rasa malu–berani juga dikenal pasti.[3][4]

Tingkah laku semasa terasing

Anjing menghargai persahabatan anggota daripada "kawanannya" yang lain dan kadangkala bimbang jika ia terpisah daripadanya. Tindak balas tipikal apabila anjing terpisah daripada kawanan ialah penyalakan, peraungan, penggalian, dan pengunyahan. Kegiatan ini mungkin membimbangkan manusia apabila ia perlu meninggalkan anjing bersendirian untuk satu tempoh masa. Walau bagaimanapun, tingkah laku ini, dipanggil kebimbangan perpisahan, boleh ditangani dengan latihan, atau sekurang-kurangnya dikurangkan ke titik keterurusan. Jika anak anjing terbiasa dengan tempoh kesendirian dari umur muda, ini boleh dielak sepenuhnya.

Anjing juga krepuskul, bermaksud tempoh semula jadi kegiatan puncaknya ialah waktu subuh dan senja,[5] dan mungkin berehat pada siang dan malam (kerana sifat ini, anjing bela jinak lebih tercenderung untuk menunjukkan kegiatan penyalakan dan pengunyahan pada masa apabila orang pergi atau pulang dari kerja.[6]). Sesetengah pemilik bergelut untuk mengatasi masalah ini mengambil jalan keluar dengan penyahsuaraan, satu amalan kontroversi yang dianggap kejaman oleh penyokong haiwan dan diharamkan di kebanyakan negara.

Penyelidikan terhadap serigala kelabu yang boleh digunakan

Dr. David Mech dari Universiti Minnesota, yang mengkaji serigala di habitat semula jadinya, menuntut bahawa kebanyakan perkara yang secara luas dipercayai mengenai kawanan serigala adalah salah. Daripada pemerhatian kawanan serigala di Pulau Ellesmere selama melebihi sedekad,[7] beliau menuntut bahawa kawanan serigala semula jadi tidak langsung sama dengan yang terbentuk di dalam kurungan oleh serigala tidak bersaudara. Beliau mengatakan bahawa banyak tanggapan salah tentang kawanan serigala ke pengumuman daripada kawanan tidak semula jadi ini yang di dalam kurungan, dan menyamakan ini dengan kesimpulan salah yang mungkin kita simpulkan daripada mengumumkan tingkah laku manusia daripada mengkaji perkhemakan pelarian.

Dr. Mech mempertikaikan bahawa kawanan serigala semula jadi secara tipikal ialah sebuah keluarga, dengan satu pasangan pembiakbakaan serigala dewasa dan anaknya, bersama sedikit saudara lain seperti bapa dan emak saudara. Dalam kes seperti itu, istilah "alfa" dan "dominan" kurang sesuai daripada "induk". Serigala induk kedua-duanya memang merupakan "alfa" dan "dominan" (mengikut takrifan), tetapi beliau mempertikaikan bahawa istilah ini tidak tepat kerana menandakan bahawa satu kawanan serigala secara tipikal termasuk banyak keluarga dan ahli memegang kedudukan dalam tatatingkat linear. Satu kawanan serigala tidak patut difahami sebagai satu suku individu yang mempunyai kedudukan tertubuh dalam tatatingkat sehingga anjing lebih muda merampas peranan itu. Sebenarnya, satu kawanan serigala patut difahami sebagai satu unit keluarga, dengan serigala berumur muda menyerak ke wilayah baharu miliknya, untuk mencari serigala lain dan memulakan unit keluarga sendiri.

Mech juga menyatakan bahawa kedominanan adalah jarang pada serigala liar, dan tidak muncul daripada persaingan seksual. Kerana serigala muda biasanya menyerak sebelum umur dua tahun, dan hampir selalu sebelum umur tiga tahun, ada sedikit ketegangan seksual dalam kawanan. Daripada menggunakan "kedominanan" dan "penyerahan", beliau menggunakan istilah "ketegasan" dan "kepasifan" untuk menonjolkan peranan serigala tersebut dalam kawanan. Pasangan pembiakbakaan dominan mengetuai kawanan pada kebanyakan masa (71%), dan memulakan kebanyakan tingkah laku baharu (70%). Tingkah laku kepemimpinan pada ahli bawahan kawanan biasanya diikuti oleh penyerakan.[8]

Empati pada anjing

Empati telah dilihat sebagai emosi unik terhadap manusia, tetapi penyelidikan baru-baru ini mencadangkan haiwan lain, seperti anjing, boleh mengongsi cara pemikiran lebih kompleks ini. Media telah menggambarkan banyak contoh haiwan bertingkah laku secara empati dan dengan tingkah laku kealtruistikan. Salah satu contoh ialah Eve, seekor anjing Rottweiler yang menarik pemliknya yang paraplegik, Kathie Vaughan, untuk keselamatan selepas trak pemiliknya tanpa dijangka berisi dengan gas berbahaya dan meletup.[9] Ramai penyelidik telah mula mengkaji tingkah laku empati dan telah mengembangkan banyak cara pengujian empati pada anjing.

Ada banyak teori untuk sebab anjing telah mengubah ansur tingkah laku empati. Salah satu ialah anjing berubah ansur daripada serigal, yang merupakan haiwan sangat sosial dengan peranan dan tatatingkat kompleks dalam kawanan.[10] Perkembangan tingkah laku keempatian mungkin penting untuk menjalankan banyak tugas dan tingkah laku yang diminta oleh peranan ini dalam kawanan. Empati hanya dibantu dalam kemandirian spesies ini. Walau bagaimanapun, teori ini tidak semestinya menjelaskan sebab anjing bela jinak patut bertingkah laku secara empati terhadap spesies yang tidak berkaitan, seperti manusia. Sesetengah mempercayai bahawa empati dikembangkan semasa pembelajinakan anjing melalui kehampiran dan sekedudukan manusia. Empati patut membenarkan anjing untuk meramalkan dan membaca tingkah laku manusia dengan lebih midah, dan mempromosikan sesetengah bentuk komunikasi lebih jelas antara spesies.

Custance dan Mayer melihat tingkah laku keempatian anjing terhadap manusia.[11] Lapan belas ekor anjing bela jinak bersaiz sederhana dan pemilik mereka direkrut untuk kajian. Kajian ini melibatkan pendedahan setiap anjing kepada 20 saat bagi sama ada bunyi dengung atau ketangisan datang daripada pemilik anjing serta orang asing. Daripada lapan belas ekor anjing dalam kajian ini, lima belas ekor mendekati kedua-dua pemilik mereka dan orang asing tersebut apabila individu berkenaan berpura-pura menangis. Tiga belas daripada limba belas ekor anjing itu mendekati individu yang menangis itu secara peserah, dan bukan cara suka bermain. Sangat sedikit anjing mendekati seseorang individu semasa keadaan bunyi berdengung uji kaji ini, yang mencadangkan bahawa anjing tidak begitu sahaj mendekati individu berkenaan kerana keingintahuan. Penyelidik menyimpulkan bahawa banyak anjing bertingkah laku dengan kebimbangan keempatian dan menawarkan keselesaan terhadap kedua-dua pemilik serta orang asing.

Satu lagi tingkah laku yang membuat penyelidik menanyakan sekiranya empati wujud pada spesies kanin ini ialah kuap menular. Penyelidik telah menjumpai bahawa anjing akan menguap selepas memerhatikan manusia menguap.[12] Anjing telah diperhatikan menguap selepas menyaksikan kedua-dua manusia yang biasa dan tidak biasa menguap. Walau bagaimanapun, anjing cenderung untuk bertindak balas dan menguap lebih kepada manusia yang biasa terhadapnya. Masih ada percanggahan sama ada kuap menular merupakan gerak belas berkaitan dengan empati.

Tingkah laku seks